'Heimwee is het gevoel van verlangen naar huis, of algemener gezegd, naar de geborgenheid en de zekerheden van het bekende'
Deze definitie heb ik steeds opnieuw gelezen, natuurlijk klopt het want je hebt nooit heimwee naar iets wat je niet kent of meegemaakt hebt. Toch???
Het gevoel van verlangen naar huis, daar zou ik liever willen zeggen 'thuis'.
Want wat is huis.... waar je ook woont of gaat wonen, je neemt altijd jezelf mee (zei mijn wijze lieve moeder).
En waar voel jij je met jezelf dan het meeste thuis. Ik zou mij niet thuis voelen op 3 hoog achter en bevind mij dan ook in de bevoorrechte positie dat dit niet hoeft.
Je voelt je thuis bij je geliefde, je gezin, je huisdieren, je geliefde spulletjes, je (droom)baan en zo kan ik nog wel even doorgaan. Betekent dit dat je bang bent voor het onbekende? Nee, dat denk ik niet maar dat is natuurlijk voor iedereen totaal verschillend.
Wanneer heb je heimwee, dat is een goede vraag.
Hoogst waarschijnlijk in een periode in je leven dat het allemaal niet zo soepel loopt. Dan heb je heimwee naar vroeger of naar rust.
Of wanneer je verlaten van huis en haard op een plek zit waar je helemaal niet wilt zijn, al of niet door het toeval.
Alweer 17 jaar geleden zat ik geheel uit vrije wil in Australië, een prachtig land waar veel backpackers naar toe gaan en waar iedere Nederlander zowat familie heeft wonen.
Van mijn overbuurvrouw in Nederland kreeg ik als leesvoer het boek 'Toen God verdween uit Jorwert' van Geert Mak, mee.
En midden in dat prachtige Australië waar ik door familie hartelijk verwelkomd werd, waar het 35 graden was, de mooiste vogels vliegen en zingen, het in de natuur naar eucalyptus ruikt, de zon en maan aan de andere kant opkomen, de oceaan de mooiste kleuren blauw heeft, kreeg ik door het boek van Geert Mak een onbedaarlijke heimwee naar Friesland. Een heimwee dat echt pijn deed. Dat moesten de genen van mijn Friese voorouders zijn, dat kon niet anders. Ik kon niet wachten op het vliegtuig naar Nederland.
Hoe mooi mijn vakantie ook was, ik wilde terug. Het gevoel was bijna zo intens als verliefd zijn: vlinders in je buik, je hart en je hoofd zijn er vol van. En dat terwijl ik niet bekend sta om enige vorm van heimwee. Als alles thuis goed verzorgd is, kan ik maanden achtereen wegblijven.
Kan je heimwee hebben naar iets dat in je genen zit? Iets waar je voorouders zich bij thuis voelden?
Mijn Friese voorouders hielden van bossen en land. Dan er zijn er nog Engelse en Zweedse voorouders, die genen heb ik ook. Maar de genen van de Duitse en Vlaamse voorouders houden zich opvallend rustig. Zowel in emoties als taal.
Heimwee, een verlangen naar iets wat je kent, waar je je thuis of veilig bij voelt, wat je graag opnieuw wilt beleven, waar je gemakkelijk kunt aarden, maar vooral ook wat je mist. Je mist iets of iemand waar je van houdt, dat bekend voor je is. En dat hoeft niet altijd geborgenheid te betekenen. Het kan ook 'avontuur' zijn. Immers, als je terugkeert naar de plek of het gevoel waar je heimwee naar hebt, betekent dat toch altijd een nieuwe toekomst. Het oude komt nooit meer terug.
Heimwee naar een basis, dat spreekt mij meer aan. Een basis waarop je verder bouwt.
Helen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten