Zingend liep ze door haar slaapkamer waar ze al lang van te voren de kleren voor vanavond had klaargelegd. Ze hield er niet van om vlak voor een afspraak nog na te moeten denken over haar uiterlijk, daar was ze te efficiënt voor.
Als secretaresse zag ze ar altijd tip-top uit maar vandaag was een heel speciale dag, ze had een Date!
In een wereld van miljoenen vrijgezellen en bijna even veel Dating Sites was een Date natuurlijk niet uniek. Maar wel voor haar, de 40 jarige vrijgezelle die nog nooit de juiste man was tegengekomen.
De juiste mannen waren haar wel tegengekomen maar dat was niet tot haar doorgedrongen, ze had veel te veel voorkeuren op haar lijstje staan maar ook daar was ze zich niet van bewust. Anderen wel en die zagen haar bij voorbaat al als een oude maar nog steeds knappe dame, de laatste jaren eenzaam in een aanleunwoning slijten.
Ze had daar om moeten lachen: "Beter wachten op de ware dan een paar echtscheidingen", zei ze en keek meewarig naar het aantal gescheiden collega's waarvan een enkeling al met een derde leg bezig was.
Vanavond was het dan zover, haar eerste echte serieuze date. Het hele profiel, inclusief de foto, sloten naadloos aan bij haar verlanglijstje. Een lange - zij was ook niet klein en ze knuffelde nu eenmaal liever onder iemands kin dan met iemand onder haar kin - rijzige man van begin 50 die ergens een directeurspost vervulde, trouw en oprecht was, bereisd, al jaren gescheiden en de kinderen het huis uit, plannen om met vervroegd pensioen te gaan, gevoel voor humor, klassiek gekleed, net als zij een sportief golfer en nog veel meer.
Na een degelijk aantal e-mails werd de afspraak gemaakt; een kennismakingsetentje bij een zeer gerenommeerd restaurant.
Ze draaide nog een rondje voor de spiegel en vond dat ze er op haar hoge hakken en in haar simpele maar elegante zwarte jurkje perfect uitzag.
In de gang trok ze haar jas aan, pakte de auto- en huissleutels en vertrok.
Bij het restaurant keek de korte gezette jongeman die qua figuur in alle opzichten op zijn moeder leek maar het knappe gezicht van zijn vader had geërfd, met een mengeling van spanning en irritatie op zijn horloge.
Hij stond hier ruim op tijd de wachten op de Date, alles behalve te laat want dat maakte een enorm slechte indruk. De tijd van de afspraak kwam steeds dichterbij maar er was nog niemand te zien. Opnieuw keek hij op zijn horloge en opnieuw tuurde hij de straat af. Het was druk dus hoopte hij dat hij haar zou herkennen tussen al die mensen. Het voordeel was dat ze een vrouw alleen zou zijn en hij kende haar gezicht van de foto. Hij mocht haar onder geen beding mislopen. Zijn mobieltje ging, van schrik kreeg hij het dingetje dat "Have a little Faith" van Joe Cocker speelde, amper uit zijn binnenzak. "Ja papa? Waar ben je nu? Wat.... nee.... dat meen je niet!! Ja, ik weet dat je wat later zou komen maar dat de Mercedes juist nu een lekke band moet hebben! Ja, ja.... dat is jouw schuld niet, dat snap ik. Ja, ik zal het haar zeggen, tot zo!"
Hij keek weer naarstig om zich heen, zich niet bewust van de lange slanke vrouw die bijna met afschuw naar de man van de foto op de Dating Site had gekeken en zich afvroeg waarom iemand op zo'n site ouder wilde lijken in plaats van jonger, dat zou toch meer voor de hand liggen. En waarom iemand zo verschrikkelijk over leeftijd en lengte moest liegen. Wegwezen, dacht ze en stapte teleurgesteld maar met haar neus in de lucht, stevig door.
Helen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten