Even bijpraten

   Het is alweer veel te lang geleden dat ik op mijn Nederlandse Blog heb geschreven! Daarom even bijpraten.

   Natuurlijk ben ik heel benieuwd hoe het jullie in de afgelopen weken is vergaan. En of jullie al wennen aan het uurtje terug op de klok waardoor 's middags de lampen weer wat vroeger aan gaan.
Het is echt herfst, na een onverwachte piek in de temperatuur blijft het nu laag in aanloop naar de winter. En die is er sneller dan je denkt! Vooral als je ziet dat er al weer een week Kerstspullen in sommige winkels liggen; mij gaat dat wat te ver. Ondanks dat ik aan het bestaan van Sinterklaas twijfel, blijf ik toch trouw aan deze Nederlandse traditie.

   De reden waarom ik lang niet heb geblogd is dat het schrijven lekker veel tijd in beslag neemt.

@abandonment_issuez (Instagram)

Ik geniet van het schrijven van mijn Engelse verhalen die geïnspireerd zijn op foto's van verlaten panden in alle maten en soorten. De fotografen die zo lief zijn om mij hun prachtige foto's te lenen, zijn zelf ook enthousiast over de verhalen mag blijken uit de feedback. Een voorbeeldje hiervan zie je in de foto waar de reactie van @abandonment_issuez (Instagram) mij bijzonder ontroert.

@sean_explore (Instagram)

Vooral omdat hij mij vertelde dat hij nooit boeken las maar door mijn verhalen is gaan lezen.

 Hetzelfde geldt voor @sean_explore (Instagram) die een 'Shout Out' voor mij op zijn Instagram account heeft gezet, ook deze laat ik hier zien; twee trouwe ambassadeurs die ik een warm hart toedraag!! Klik even op de link om hun accounts te bezoeken!
Wat fijn om te weten dat deze 2 mensen zijn gaan lezen! Want iedereen zou lezen fijn moeten vinden!

   En de verhalen worden grif gelezen! De bezoekersaantallen en unieke klicks op de verhalen lopen snel op. De feedback van anderen is ook bemoedigend!

   Mijn eigen 'Urbex' account op Instagram mag zich verheugen op een groeiend aantal volgers en likes. Ik verzin niet alleen 'Urbex' (Urbex staat voor Urban Explorers) verhalen maar mag het urbexen zelf ook graag doen! Graag benadruk ik nog even de erecode van de Urbexers: 'Je neemt alleen foto's en je laat alleen voetstappen achter'. Dus een groot respect voor de panden en aanwezige eigendommen!

   Dit brengt mij bij mijn andere passie: fotograferen. Dit doe ik al vanaf het moment dat ik een eigen camera had en de liefde groeide toen ik van lieve kennissen de analoge spiegelreflex camera van wijlen zijn moeder kreeg. Uiteraard heb ik die nog.
   In de vakanties draaide mijn digitale Olympus E400 overuren maar werd de laatste jaren vaak vervangen door een 'gewone' camera die in mijn jaszak mee kon. Het meezeulen van de grote cameratas was vaak een heel gedoe. Een cameratas die overigens 25 jaar mijn metgezel is geweest in Europa en Australië! Nu is hij vervangen door een 'camera bag slingshot' die je op je rug draagt en bliksemsnel naar voren kunt schuiven om de camera te pakken. Zelfs het statief kan mee.
De trouwe ouwe die er overigens nog als nieuw uitziet, is nu voor de nodige kabels en de snapshot camera's die niet mee hoeven.  En ik geniet weer van het fotograferen met mijn Olympus die voor mij nog jaren mee kan!!

Foto: Helen Varras

   Het leven neemt een fijne wending en ik kijk uit naar mijn toekomst. Ik hoop van harte dat dit ook voor jullie geldt!

   Kijk naar buiten, niet naar binnen en vooral niet achterom. Buiten is zo veel moois te beleven! In beeld en verhaal!



Lieve herfstgroet,

Helen